Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

zu Ödi-

  • 1 odi

    odi, odisse, odisti (part. fut. osurus) - tr. - [st2]1 [-] haïr, détester, avoir de l'aversion pour. [st2]2 [-] ne pas aimer, ne pas supporter, redouter.    - la conjugaison.    - odi: je hais.    - oderam: je haïssais.    - odero: je haïrai.    - oderim: que je haïsse.    - odissem: que je haïsse.    - parf. odivi, Cic.; osus sum, Plaut.: j'ai eu en horreur.    - jam aderit tempus, cum sese etiam ipse oderit, Plaut. Bacch. 3, 3, 13: bientôt viendra le moment où il sera mécontent de lui-même.    - scelus est odisse parentem, Ov. M. 10, 314: c'est un crime que de haïr son père.    - odi + inf. Hor.: je crains de.    - inimicos semper osa sum obtuerier (= obtueri), Plaut. Am. 3, 2, 19: j'ai toujours eu en horreur de voir mes ennemis devant moi.    - oderunt peccare boni virtutis amore, Hor. Ep. 1, 16, 52: les bons n'aiment pas faire le mal, par amour pour la vertu.    - oderint dum metuant, Att. ap. Cic. Off. 1, 28, 97: qu'ils me haïssent pourvu qu'ils me craignent.    - ruta odit hiemem, Plin. 19: la rue (plante) redoute l'hiver.    - ita amare oportere, ut si aliquando esset osurus, Cic. Lael. 16, 59: il faut aimer comme si l'on devait haïr un jour.    - voir odio.
    * * *
    odi, odisse, odisti (part. fut. osurus) - tr. - [st2]1 [-] haïr, détester, avoir de l'aversion pour. [st2]2 [-] ne pas aimer, ne pas supporter, redouter.    - la conjugaison.    - odi: je hais.    - oderam: je haïssais.    - odero: je haïrai.    - oderim: que je haïsse.    - odissem: que je haïsse.    - parf. odivi, Cic.; osus sum, Plaut.: j'ai eu en horreur.    - jam aderit tempus, cum sese etiam ipse oderit, Plaut. Bacch. 3, 3, 13: bientôt viendra le moment où il sera mécontent de lui-même.    - scelus est odisse parentem, Ov. M. 10, 314: c'est un crime que de haïr son père.    - odi + inf. Hor.: je crains de.    - inimicos semper osa sum obtuerier (= obtueri), Plaut. Am. 3, 2, 19: j'ai toujours eu en horreur de voir mes ennemis devant moi.    - oderunt peccare boni virtutis amore, Hor. Ep. 1, 16, 52: les bons n'aiment pas faire le mal, par amour pour la vertu.    - oderint dum metuant, Att. ap. Cic. Off. 1, 28, 97: qu'ils me haïssent pourvu qu'ils me craignent.    - ruta odit hiemem, Plin. 19: la rue (plante) redoute l'hiver.    - ita amare oportere, ut si aliquando esset osurus, Cic. Lael. 16, 59: il faut aimer comme si l'on devait haïr un jour.    - voir odio.
    * * *
        Odi, significat Odio habeo, et habui. Cic. Plautus. Je hay, ou j'ay hai.
    \
        Male odisse aliquem. Cic. Le hair fort.

    Dictionarium latinogallicum > odi

  • 2 odi

    ōdī, ōdisse, Partiz. Fut. ōsūrus (vom alten odio, odīvī od. ōdī, ōsum, īre, einen Haß gegen jmd. fassen; also im Perf. = einen Haß gefaßt haben, d.i.) I) hassen (Ggstz. amare, diligere, alci favere et cupere), a) v. Pers.: odi (sc. Romanos) odioque sum Romanis, ich hasse die Römer u. werde von den R. gehaßt, Liv.: odisse tribunos, seinen Haß auslassen an den Tr., Liv.: alqm multo peius quam illum ipsum Clodium, Cic.: celebritatem, Cic.: quosdam minus aut magis osos (esse) veritatem, Sen. rhet.: m. folg. Infin., inimicos semper osa sum optuerier, Plaut.: servire et pati contumelias peius odero malis omnibus aliis, Brut. in Cic. ep.: oderunt peccare boni virtutis amore, Hor.: falli odit anima, Augustin. – absol., Ggstz. amare, Cic., Ggstz. favere, Cic., Ggstz. timere, Tac. u.a.: oderint, dum metuant! Suet. – b) v. Lebl.: aeque (cucurbitae) hiemem odere, amant rigua et fimum, Plin. 19, 69: ruta odit hiemem et umorem ac fimum, Plin. 19, 156: m. folg. Acc. u. Infin., ferro laedi vitalia odit (balsamum), Plin. 12, 115. – II) übtr., es nicht gern sehen, verdrießlich sein, odi, cum late splendida cera vacat, Ov. am. 1, 11, 20. – / a) Praes. odio, Fest. 201 (a), 18: odis, Ambros. in psalm. 118, 17; Coniunctiv odiant, Arnob. in psalm. 37: Imperf. odiebant, ibid. 73; Coniunctiv odirem u. Infin. odire, Charis. 257, 16 u. 21 (ohne Beleg); Fut. odies, odiet, Tert. adv. Marc. 4, 35. Hieron. epist. 22, 31, odibunt, Vulg. Itala prov. 1, 22: Imperat. odito, Vulg. Sirach 17, 23, odite, Vulg. psalm. 96, 10: Gerund. odiendi, Ps. Apul. de Plat. 3 in.: Partic. Praes. odientes, Tert. adv. Marc. 4, 16. Vulg. deut. 7, 10, odientium, Vulg. Sirach 25, 20: Partic. Fut. oditurus, Tert. ad nat. 1, 1: Praes. Pass. oditur, Tert. apol. 3. Hieron. epist. 43, 2. Vulg. Sirach 20, 8: Infin. Praes. Pass. odiri ab omnibus populis, Cassiod. hist. eccl. 6, 2. – b) Ungew. Perf. odivi, Vulg. psalm. 118, 104: odivit, Anton, bei Cic. Phil. 13, 42. – c) Perf. depon. osus sum, ich bin verhaßt u. Partic. osus, C. Gracch. b. Fest. 201, 18. Plaut. Amph. 900. Sen. suas. 1, 5. Gell. 4, 8, 3. – d) Fut. periphr. si osurus esset, hassen würde, Civ. de arme. 59: Partic. Fut. osurus, Gell. 1, 3, 30. Vgl. übh. Charis. 257, 12 sqq.

    lateinisch-deutsches > odi

  • 3 odi

    ōdī, ōdisse, Partiz. Fut. ōsūrus (vom alten odio, odīvī od. ōdī, ōsum, īre, einen Haß gegen jmd. fassen; also im Perf. = einen Haß gefaßt haben, d.i.) I) hassen (Ggstz. amare, diligere, alci favere et cupere), a) v. Pers.: odi (sc. Romanos) odioque sum Romanis, ich hasse die Römer u. werde von den R. gehaßt, Liv.: odisse tribunos, seinen Haß auslassen an den Tr., Liv.: alqm multo peius quam illum ipsum Clodium, Cic.: celebritatem, Cic.: quosdam minus aut magis osos (esse) veritatem, Sen. rhet.: m. folg. Infin., inimicos semper osa sum optuerier, Plaut.: servire et pati contumelias peius odero malis omnibus aliis, Brut. in Cic. ep.: oderunt peccare boni virtutis amore, Hor.: falli odit anima, Augustin. – absol., Ggstz. amare, Cic., Ggstz. favere, Cic., Ggstz. timere, Tac. u.a.: oderint, dum metuant! Suet. – b) v. Lebl.: aeque (cucurbitae) hiemem odere, amant rigua et fimum, Plin. 19, 69: ruta odit hiemem et umorem ac fimum, Plin. 19, 156: m. folg. Acc. u. Infin., ferro laedi vitalia odit (balsamum), Plin. 12, 115. – II) übtr., es nicht gern sehen, verdrießlich sein, odi, cum late splendida cera vacat, Ov. am. 1, 11, 20. – a) Praes. odio, Fest. 201 (a), 18: odis, Ambros. in psalm. 118, 17; Coniunctiv odiant, Arnob. in psalm. 37: Imperf. odiebant, ibid. 73; Coniunctiv odirem u. Infin. odire, Charis. 257, 16 u. 21 (ohne Beleg); Fut.
    ————
    odies, odiet, Tert. adv. Marc. 4, 35. Hieron. epist. 22, 31, odibunt, Vulg. Itala prov. 1, 22: Imperat. odito, Vulg. Sirach 17, 23, odite, Vulg. psalm. 96, 10: Gerund. odiendi, Ps. Apul. de Plat. 3 in.: Partic. Praes. odientes, Tert. adv. Marc. 4, 16. Vulg. deut. 7, 10, odientium, Vulg. Sirach 25, 20: Partic. Fut. oditurus, Tert. ad nat. 1, 1: Praes. Pass. oditur, Tert. apol. 3. Hieron. epist. 43, 2. Vulg. Sirach 20, 8: Infin. Praes. Pass. odiri ab omnibus populis, Cassiod. hist. eccl. 6, 2. – b) Ungew. Perf. odivi, Vulg. psalm. 118, 104: odivit, Anton, bei Cic. Phil. 13, 42. – c) Perf. depon. osus sum, ich bin verhaßt u. Partic. osus, C. Gracch. b. Fest. 201, 18. Plaut. Amph. 900. Sen. suas. 1, 5. Gell. 4, 8, 3. – d) Fut. periphr. si osurus esset, hassen würde, Civ. de arme. 59: Partic. Fut. osurus, Gell. 1, 3, 30. Vgl. übh. Charis. 257, 12 sqq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > odi

  • 4 odi

    ōdi, ōdisse (old form of the pres., odio: osi sunt ab odio, declinasse antiquos testis est C. Gracchus, Paul. ex Fest. p. 201 Müll. From this are formed:

    odis,

    Ambros. in Psa. 118, 17;

    odiant,

    Arn. in Psa. 37;

    odiebant,

    id. Psa. 73; odies, Tert. adv, Marc. 4, 35;

    odiet,

    Hier. Ep. 22, 31;

    odivi,

    Vulg. Psa. 118, 104;

    odientes,

    id. Deut. 7, 10; Tert. adv. Marc. 4, 16;

    odiendi,

    App. Dogm. Plat. 3 init. —Pass. oditur, Tert. Apol. 3 fin.; Vulg. Ecclus. 20, 8:

    odiremur,

    Hier. Ep. 43, 2: oderem and odere, acc. to Charis. p. 228 P.—Collat. form of the perf. osus sum, C. Gracch. ap. Paul. ex Fest. p. 201 Müll.; Plaut. Am. 3, 2, 19; Gell. 4, 8; and odivit, Anton. ap. Cic. Phil. 13. 19, 42), v. a. [Sanscr. root badh-, strike, thrust; Gr. ôtheô].
    I.
    To hate (class.; cf.: detestor, abominor, aversor, abhorreo); constr. with acc. of the person or thing, with inf. or absol.
    (α).
    With acc.:

    quem omnes oderunt quā viri quā mulieres,

    Plaut. Mil. 4, 9, 15:

    uxor ruri est tua, quam dudum dixeras te odisse aeque atque angues,

    id. Merc. 4, 4, 20 sq.:

    quid enim odisset Clodium Milo,

    Cic. Mil. 13, 35:

    aliquem acerbe et penitus,

    id. Clu. 61, 171:

    lucemque odit,

    Ov. M. 2, 383:

    vitam,

    id. ib. 7, 583:

    scelus est odisse parentem,

    id. ib. 10, 314:

    qui hominem odiit,

    Tert. Anim. 10: semper eos osi sunt, C. Gracch. ap. Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: quas (partes) Pompeius odivit, M. Anton. ap. Cic. Phil. 13, 19, 42.—
    (β).
    With inf.:

    inimicos semper osa sum obtuerier,

    Plaut. Am. 3, 2, 19:

    peccare,

    Hor. Ep. 1, 16, 52; cf. id. C. 2, 16, 26.—
    (γ).
    Absol.: oderint dum metuant, Att. ap. Cic. Off. 1, 28, 97 (Trag. Rel. p. 136 Rib.); cf. Tiber. ap. Suet. Tib. 59:

    ita amare oportere, ut si aliquando esset osurus,

    Cic. Lael. 16, 59; id. Imp. Pomp. 15, 43:

    neque studere neque odisse,

    Sall. C. 51, 13:

    furialiter,

    Ov. F. 3, 637:

    sic objurgans, quasi oderint,

    Quint. 2, 2, 7; 7, 2, 37 al.—
    II.
    Transf., in gen., to dislike; to be displeased or vexed at any thing:

    illud rus,

    Ter. Ad. 4, 1, 7:

    Persicos apparatus,

    Hor. C. 1, 38, 1:

    odi cum cera vacat,

    Ov. Am. 1, 11, 20.—Of subjects not personal:

    ruta odit hiemem et umorem ac fimum,

    Plin. 19, 8, 45, § 156.—Esp.:

    se odisse,

    to be ill at ease, discontented, Plaut. Bacch. 3, 3, 13; Juv. 7, 35.— Pass.:

    oditur ergo in hominibus innocuis etiam nomen innocuum,

    Tert. Apol. 3:

    si de mundo non essemus, odiremur a mundo,

    Hier. Ep. 43, n. 2 (but in class. Lat. the pass. of odi is odio esse; v. odium).

    Lewis & Short latin dictionary > odi

  • 5 odi

    odi odi, -, odisse ненавидеть

    Латинско-русский словарь > odi

  • 6 ōdī

        ōdī (ōdīvit, Anton. ap. C.), ōsūrus, ōdisse, defect.    [1 OD-], to hate: oderint dum metuant: ita amare, ut si aliquando esset osurus: furialiter, O.: Miris modis Sostratam, T.: quid enim odisset Clodium Milo: parentem, O.: peccare, H.—To dislike, be displeased with, be vexed: Persicos apparatūs, H.: odi cum cera vacat, O.: se odit senectus, is discontented, Iu.
    * * *
    odisse, osus V PERFDEF
    hate (PERF form, PRES force), dislike; be disinclined/reluctant/adverse to

    Latin-English dictionary > ōdī

  • 7 odi

    ōdī, —, ōdisse (part. fut. ōsūrus) defect.
    ненавидеть, не выносить, не терпеть (aliquem, aliquid Pl etc.)
    veritas odit moras SenTистина не терпит отсрочек (т. е. должна быть высказываема без промедлений)

    Латинско-русский словарь > odi

  • 8 odi profánum vulgus et árceo

       odio al vulgo profano y me aparto de él
       ◘ Verso de Quinto Horacio Flaco (65 a.C.-8 d.C.) en Carmina Liber III, 1, 1: aborrezco el vulgo y procuro no entrar en contacto con él. Se aprecia de no hacer caso de los aplausos de la multitud y sí de desar la aprobación de los hombres de buen gusto.

    Locuciones latinas > odi profánum vulgus et árceo

  • 9 Odí profánum vúlgus et árceo

    Гораций, "Оды", III, I, 1-4:
    Odí profánum vúlgus, et árceo.
    Audíta Musarúm sacérdos,
    Vírginibús puerísque cánto.
    Противна чернь мне, чуждая тайн моих,
    Благоговейте молча: служитель муз -
    Девам и юношам я слагаю.
    (Перевод Н. Гинцбурга)
    - Этой строкой Гораций начинает первое из шести стихотворений, объединенных общим идейным содержанием. В художественных образах здесь показаны гражданские идеалы, которые должна воплотить в жизнь эпоха Августа. Свою поэтическую проповедь Гораций рассматривает как священнодействие и обращается с ней к молодому поколению как к посвящаемым в служение этим идеалам.
    На это разукрашенное таким количеством и претендующее на то, чтобы показаться "злым" письмо [ Фрейлиграта ] [ Фрейлиграт, Фердинанд (1810-1876) - немецкий поэт. - авт. ] я, при данных обстоятельствах, естественно, мог ответить только в очень умеренном тоне. Так что я сразу же написал: "Дорогой Фрейлиграт! Я не состою ни письмоводителем, ни адвокатом Либкнехта. Тем не менее, я передам ему копию относящихся к нему выдержек из твоего письма. Заявление, которое я одно время собирался было сделать, я не стану публиковать, памятуя: "Odi profanum vulgus et arceo". (К. Маркс - Ф. Энгельсу, 10.XII 1859.)
    Г. Чичерин как человек молодой далеко превзошел высоким парением мыслей и широтою взгляда обоих петербургских рыцарей. Odi profanum vulgus et arceo... - восклицает он, или в русском переводе г. Леонтьева: "терпеть не могу вас, буяны, осмеливающиеся судить о профессорах" (odi profanum vulgus). Я вас всех в квартал отправлю (et arceo)! молчать! (Favete linguis). (Н. Г. Чернышевский, Опыты открытий и изобретений.)
    Приветствую братьев в новом 1761 году во имя Бога и разума и говорю им: "братья мои, "odi profanum vulgus, arceo". Я думаю только о братьях, только о единомышленниках. Вы - славное сообщество, следовательно, именно вам надлежит управлять народом, перед которым исчезают все брошюрки и все газетки фальшивых христиан и для которого остается разум. (Вольтер - Гельвецию, 2.I 1761.)
    В обычные повседневные минуты жизни лорд Байрон считал себя вельможей; это была броня, в которую облекалась эта тонкая и глубоко чувствительная к оскорблениям душа, защищаясь от бесконечной грубости черни. Odi profanum vulgus et arceo. (Стендаль, Воспоминания о лорде Байроне.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Odí profánum vúlgus et árceo

  • 10 Odi et amo

    Latin Quotes (Latin to English) > Odi et amo

  • 11 odi

    , -, odisse v. defect.
      ненавидеть

    Dictionary Latin-Russian new > odi

  • 12 Incredulus odi

    Не верю и испытываю отвращение.
    Гораций, "Наука поэзии", 182-87:
    ...Nón tamen íntus
    Éx oculís, quae móx narrét facúndia práesens.
    Né puerós corám populó Medéa trucídet,
    Áut humána palám coquat éxta nefárius Átreus,
    Áut in avém Procné vertátur, Cádmus in ánguem
    Quódcunqu(e) óstendís mihi síc, incrédulus ódi.
    Тем не менее ты не все выноси на подмостки,
    Многое из виду скрой и речистым доверь очевидцам.
    Пусть малюток детей не при всех убивает Медея,
    Пусть нечестивый Атрей человечьего мяса не варит,
    Пусть не становится Кадм змеею, а птицею - Прокна:
    Видя подобное, я скажу с отвращеньем: "не верю".
    (Перевод М. Гаспарова)
    Благодаря ли - теории или, возможно, по более простой и вероятной причине, а именно неспособности автора должным образом реализовать свой замысел, грозное возражение: "incredulus odi" последовало как в отношении белой дамы Эвенелов, так и Эвфуиста. (Вальтер Скотт, Монастырь.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Incredulus odi

  • 13 (per-ōdī)

       (per-ōdī)    see perosus.

    Latin-English dictionary > (per-ōdī)

  • 14 Gramen artificiosum odi

    Latin Quotes (Latin to English) > Gramen artificiosum odi

  • 15 Презираю и прочь гоню невежественную толпу

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Презираю и прочь гоню невежественную толпу

  • 16 odium

    1.
    ŏdĭum, ii, n. [odi] (syn.: simultas, inimicitia)
    I.
    Lit., hatred, grudge, illwill, animosity, enmity, aversion:

    odium (est) ira inveterata,

    Cic. Tusc. 4, 9, 21:

    in odium alicujus irruere,

    to become hated by him, to incur his hatred, Cic. Verr. 1, 12, 35:

    non publico modo sed privato etiam odio invisus atque infestus Romanis,

    Liv. 36, 39, 15.—Odio alicui esse, as pass. of odi (cf. odi fin.):

    quod viro esse odio videas, tute tibiodio habeas,

    to be hateful, displeasing to, Plaut. Men. 1, 2, 2:

    odi odioque sum Romanis,

    Liv. 35, 19, 5:

    quid faceres, si quis docuisset te ut sic odio esses mihi?

    Plaut. Trin. 2, 1, 6:

    pervenire in odium Graeciae,

    to incur, Nep. Lys. 1, 3:

    omnibus odio venire,

    to become hated, Plin. 28, 8, 27, § 106:

    odium est mihi cum aliquo,

    I am at enmity with him, Cic. Prov. Cons. 10, 24:

    esse odio civitati,

    to be hateful to, id. Fam. 12, 10, 3:

    huic odio nemus est,

    Ov. M. 2, 438:

    tibi est odio mea fistula,

    Verg. E. 8, 33:

    quo sit in odio status rerum,

    Cic. Att. 2, 22, 1:

    esse alicui in odio,

    to be hated by, id. ib. 2, 21, 1:

    magno odio in aliquem ferri,

    to be greatly imbittered against, Nep. Att. 10, 4; Liv. 41, 23, 11:

    alicujus subire,

    to incur one's hatred, Cic. Att. 11, 17, 2:

    gerere adversus aliquem,

    to bear, Plin. 8, 18, 26, § 68:

    quaerere,

    Ov. M. 13, 756; Sall. J. 3, 3:

    movere,

    to excite, Ov. Am. 3, 11, 43:

    saturare,

    to sate, satisfy, Cic. Vatin. 3, 6:

    magnum odium Pompeii suscepistis,

    have brought upon yourselves, have incurred, id. Att. 6, 1, 25:

    struere,

    to cause, raise, excite, id. de Or. 2, 51, 208:

    concitare,

    id. Inv. 1, 53, 100:

    exercere,

    Ov. M. 9, 275; 5, 245:

    placare,

    to appease, Cic. Dom. 17, 44:

    restinguere,

    id. Rab. Post. 6, 13.—With obj. gen.:

    magnum me cujuspiam rei odium cepit,

    I have conceived a great aversion for, Cic. Phil. 2, 36, 91:

    suscipere odium erga aliquem,

    Nep. Dat. 10, 3:

    odio habere (postclass.),

    to hate, Vulg. Johan. 15, 25 et saep.:

    odium jejunum,

    on an empty stomach, Juv. 15, 51.—
    2.
    Ofinanim. things:

    odium raphanis cum vite maximum refugitque juxta satos,

    aversion, antipathy, Plin. 19, 5, 26, § 187; 2, 103, 106, § 225:

    quercus et olea tam pertinaci odio dissident,

    id. 24, 1, 1, § 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., the object of hatred; hence, an offence, annoyance, disgust, said of persons or things:

    optume odio's,

    you are an offence to me, I cannot bear you, Plaut. Truc. 1, 2, 23:

    deorum odium atque hominum,

    id. Rud. 2, 2, 13:

    populi odium,

    id. Mil. 3, 3, 48:

    Antonius, insigne odium omnium hominum vel deorum,

    Cic. Phil. 14, 3, 8:

    omnium populorum,

    Just. 11, 3, 10:

    neque agri, neque urbis odium me umquam percipit,

    disgust, Ter. Eun. 5, 5, 2.—
    B.
    As a quality, offensive conduct or language, importunity, insolence, vexatiousness:

    cum horas tres fere dixisset, odio et strepitu senatus coactus est aliquando perorare,

    by the disgust they expressed, Cic. Att. 4, 2, 4:

    tundendo atque odio denique effecit senex,

    by his tiresome, incessant preaching, Ter. Hec. 1, 2, 48:

    cum tuo istoc odio,

    with your hateful, perverse conduct, id. ib. 1, 2, 59; cf. Plaut. As. 2, 4, 40; 5, 2, 71:

    odio qui posset vincere regem,

    in insolence, Hor. S. 1, 7, 6.
    2.
    ōdīum, ii, n., i. q. odeum, q. v.

    Lewis & Short latin dictionary > odium

  • 17 celebritas

    cĕlĕbrĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] affluence, fréquentation nombreuse, foule, multitude. [st2]2 [-] pompe, cortège, solennité, célébration solennelle. [st2]3 [-] célébrité, renommée.    - celebritas mihi odio est, Cic.: je n'aime pas la cohue.    - odi celebritatem, fugio homines, Cic. Att. 3: je hais l'affluence, je fuis les hommes.    - in celebritate versari, Nep.: fréquenter le monde.    - celebritas loci, Cic.: fréquentation d'un lieu.    - celebritas supremi diei, Cic. Mil. 32: la solennité des funérailles.    - celebritas sermonis hominum, Cic. Rep. 6: la célébrité que donnent les discours des hommes.
    * * *
    cĕlĕbrĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] affluence, fréquentation nombreuse, foule, multitude. [st2]2 [-] pompe, cortège, solennité, célébration solennelle. [st2]3 [-] célébrité, renommée.    - celebritas mihi odio est, Cic.: je n'aime pas la cohue.    - odi celebritatem, fugio homines, Cic. Att. 3: je hais l'affluence, je fuis les hommes.    - in celebritate versari, Nep.: fréquenter le monde.    - celebritas loci, Cic.: fréquentation d'un lieu.    - celebritas supremi diei, Cic. Mil. 32: la solennité des funérailles.    - celebritas sermonis hominum, Cic. Rep. 6: la célébrité que donnent les discours des hommes.
    * * *
        Celebritas, pen. corr. celebritatis. Cic. Assemblee de gens d'honneur, ou Grand bruit et renommee qu'on ha parmi les gens, Celebrité.
    \
        Loci celebritas. Cic. Frequentation de gens qui s'assemblent en un lieu, Hantise.
    \
        Viae celebritas. Cic. Frequentation et hantise du chemin, Quand un chemin est fort batu et fort passant.
    \
        Habere maximam celebritatem dicitur locus aliquis. Ci. Quand il est fort hanté et frequenté.
    \
        Odi celebritatem. Cic. Je n'ayme point, ou Je hay les grandes compaignies et assemblees.
    \
        Celebritas et nomen. Cic. Bruit et renommee.
    \
        Diei supremi celebritas. Cic. L'assemblee de gens faicte aux funerailles, et enterrement, Solennité d'enterrage.
    \
        Sermonis hominum celebritatem consequi. Cic. Acquerir grand bruit entre les gens.
    \
        Celebritas virorum ac mulierum. Cic. Grand assemblee d'hommes et de femmes.
    \
        Honestare sua celebritate aliquem dicitur populus. Cic. Quand le peuple pour faire honneur à quelcun, s'assemble et le convoit en quelque lieu.
    \
        Famae celebritas. Cic. Hac tanta celebritate famae quum esset iam absentibus notus, Romam venit. Estant si fort renommé.
    \
        Celebritatem addere ludis. Liu. Les rendre plus frequentez, Faire qu'il y ait plus grande assemblee.

    Dictionarium latinogallicum > celebritas

  • 18 odio

    odīvī (ōdī), ōsum, īre арх. Pl, Sen, AG, Antonius ap. C, Vlg = odi

    Латинско-русский словарь > odio

  • 19 diligo

    dī-ligo, lēxī, lēctum, ere (dis u. lego), I) auseinander nehmen, zerteilen, pernam totam, Titin. com. 84 zw.; vgl. Ribbeck Coroll. p. LIX. – II) übtr.: A) als milit. t.t., Soldaten ausheben, tiro dilectus, Veget. mil. 1, 8. p. 12, 9 L. – od. auswählen, Partiz. subst., dīlēctī, ausgewählte Leute, eine Elite, Veget. mil. 3, 10. p. 91, 19 L. Vgl. deligo no II, A. – B) hochachten, schätzen, dah. lieb und wert halten, lieben aus Achtung (Ggstz. neglego u. odi; versch. v. amo, »lieben« aus Leidenschaft, Ggstz. odi), a) von pers. Subjj., α) leb. Wesen: alqm, Komik., Cic. u.a.: verb. alqm diligere et carum habere, alqm colere atque diligere, Cic.: se ipsum, Cic.: inter se, Cic.: se mutuo amore, Min. Fel.: dil. pro suo quemque officio, Plin. ep.: alqm in germani fratris loco, Ter.: alqm arte, artissime, Plin. ep.: alqm valdissime, Sen.: catulos impendio (von Affen), Solin. – v. sinnlicher, Liebe zu einem Mädchen usw., alqam, Val. Max. 8, 3, 10. Suet. Caes. 52, 1. Petron. 126, 7. Iustin. 21, 10, 2: Encolpion, Petron. 114, 9: alqm amore Venerio, Nep. Paus. 4, 1: alqm turpius, Nep. Hamilc. 3, 2. – β) sachl. u. abstr. Objj.: aurum, Ov.: hunc locum, Cic.: in illa aetate pudorem, zu schätzen wissen, Cic.: alcis consilia, officia, zufrieden sein mit usw., Cic. – b) v. sachl. Subjj., wie unser lieben, montes et valles diligit abies, Plin. 16, 74. – dah. mit folg. Infin. (wie amo), lieben = gern pflegen zu usw., pira nasci tali solo maxime diligunt, Pallad. 3, 25, 1.

    lateinisch-deutsches > diligo

  • 20 odium [1]

    1. odium, iī, n. (v. odio, s. ōdī), I) subj. = der Haß, der Widerwille, die Abneigung, Feindschaft (Ggstz. amor, benevolentia, gratia, favor), Plur. odia, auch = Äußerungen-, Regungen des Hasses, m. Ang. gegen wen? durch in od. erga od. adversus m. Akk., odium in omnes, Cic.: in Romanos, Römerhaß Vell.: alcis odium in mulieres, Weiberhaß, Gell.: nota in eum Seiani odia, Tac.: odium erga Romanos, Römerhaß, Nep.: adversus Persea, Liv.: adversus hostes, Val. Max.: adversus iustos, Lact.: durch inter, zB. intestinum inter patres plebemque odium, Liv.: procerum odia inter se, Iustin.: durch obj. Genet., odium Autronii, gegen A., Cic.: vestri, gegen euch, Cic.: odium regis, gegen den König, Iustin.: odium mulierum, gegen die W., Cic.: defectionis, wegen des A., Caes. (vgl. Drak. Liv. 41, 23, II): durch Adi., odium decemvirale, gegen die Dezemvirn, Liv.: bes. durch das Pronom. poss., odium tuum, gegen dich, Ter.: odium nostrum, gegen uns, Ov.: vestrum, gegen euch, Liv. – odium acerbum, acerbissimum, Cic.; anceps, bei beiden Parteien, Liv.: capitale, Cic.: compressum (verhaltener) atque tacitum, Cic.: diuturnum, Cic.: hereditarium in alqm odium, Vell. (vgl. velut hereditate relictum paternum odium erga Romanos, Nep.): odium hostile, Iustin.: implacabile, Nep.: inexorabile, Ov.: inexpiabile, Liv.: iuiustum, Cic.: odium penitus insitum, Cic.: odium omnium iustum et iam diu tibi debitum, Cic.: odia iusta, Quint.: illius nefarium in omnes odium, Cic.: odium novercale, Aur. Vict.: odia novercalia, Tac. u. Iustin.: odium paternum, Iustin.; odium in Romanos perenne, Aur. Vict.: huius perpetuum odium erga Romanos, Nep.: odia pertinacia, Tac.: odium privatum, Vell.: odia privata, Cic.: odium recens, Liv. – accensus odio, Liv.: agitare odium adversus alqm, Tac.: ardere odio alcis, Cic.: tantum cepisse odium regni, ut etc., Cic.: audivi cepisse odium tui Philumenam, Ter.: colligere alci odium (vom Unglück), Caes.: conciliare alci odium, Quint.: concitare odium, Quint., magnum odium, Cic.: concoquere odia, Cic.: non consentire in odio Crassi (gegen Kr.), Auct. b. Alex.: odium in rem publicam et in omnes bonos conceptum iam diu continere (in sich tragen), Cic.: omnium in se gentium non solum odia, sed etiam arma convertere, Cic.: in odium se ira convertit, Petron.: creare odium, Cic.: demovere odium a nobis ac nostris (Ggstz. struere odium in alios), Cic.: deponere odium, Nep., omnia privata odia, Cic.: differre odium regis (gegen den K.) in vindictae occasionem, Iustin.: capitali odio ab alqo dissidere, Cic.: difficulter odia dissimulare, Auct. b. Alex. – odio esse alci, von jmd. gehaßt werden, jmdm. lästig, unausstehlich sein, viro odio esse, Plaut.: odio es mihi, ich kann dich nicht ausstehen, Plaut.: odi odioque sum Romanis, ich hasse die R. u. werde von ihnen gehaßt, Liv.: numquam tanto odio civitati Antonius fuit, quanto est Lepidus, Cic.: cui Tubuli nomen odio non est? Cic.: ei summo esse odio nomen populi Romani, Hirt. b. G. – in odio esse, gehaßt werden, Cic.: in odio esse alci od. in odio esse apud alqm, von jmd. gehaßt werden, Cic. – quod mihi cum P. Clodio odium fuit, nisi quod etc.? warum habe ich den P. Clodius gehaßt? Cic. – efferati odio irāque, Liv.: quod adversus Persea odium Romanorum ut maturius erumperet, Liv.: effundere omne odium, Cic.: exercere (auslassen) inexorabile odium, Ov.: exercere hereditarium in alqm odium, Vell.: exercere odium in prole paternum, den H. gegen den V. an dem Sohne auslassen, Ov.: explere odium factis simul dictisque, Liv.: explere odium sanguine inimici, Cic.: deinde suum, Memmii, Metelli odium exprompsit, ließ sich darüber aus, wie er, wie M. usw. (den Cäsar) haßte, Cic.: exstinguere odium (Ggstz. incendere odium, im Bilde), Cic.: magnum odium video cum crudelissimo excidio exstitisse, Cic.: odium turpitudo iudici facit, Quint.: tanto odio ferebatur in Caesarem, ut etc., Nep.: flagrare odio, von H. entbrannt sein, Cic.: flagrant odio tua pectora nostro (gegen mich), Ov.: civitas intestino inter patres plebemque odio flagrabat, Liv.: cameli odium gerunt adversus equos naturale, haben eine angeborene Abneigung gegen die Pf., Plin.: odium habere, gehaßt werden, Sen.: odii nihil habet, gehaßt wird er gar nicht, Cic.: propter morum differentiam odium habet, Petron.: aber gemitu et maestitia declaravit, quantum haberet odium servitutis, wie sehr er die Kn. haßte, Cic.: odium illud, quod habuit (hegte) in equestrem ordinem, Cic.: alqm sibi odio habere, jmd. hassen, Plaut.: inflammare odium suum (Ggstz. lenire), Cic.: odia improborum, quae iam exstincta erant, rursus in nos incendamus, Cic.: ex petitione pontificatus odio incensus, Sall.: incurrere in odia hominum, Cic.: inest hoc tempore haud obscurum odium atque id insitum penitus et inustum animis hominum amplissimorum, Cic.: insigne adversus Persea odium Romanomm fecit, er gab deutlich zu erkennen, Liv.: intendere odium, noch mehr hassen, Tac.: irritare iram et odium, Liv.: irruere in odium offensionemque rei publicae, Cic.: laborare odio apud hostes, Liv.: odium precibus mitigari potest, Cic.: mittere (fahren lassen) ac finire odium, Liv.: asperitas odium saevaque bella movet, Ov.: patefecit odium suum in me, Cic.: pervenire magnum od. maximum in odium alcis, Nep.: non ut odio permotus videar, Cic.: placavi odia improborum, Cic.: ponere decemvirale odium, Liv.: omne odium in me profudistis, habt an mir ausgelassen, Cic.: odium, quod in ipsum attulerunt, id in eius imaginem et simulacrum profuderunt, Cic.: quaerere causam odii, Liv.: remittere privata odia publicis utilitatibus, Tac.: restinguere odium alcis, Cic.: odium diuturnum saturare cupere, Cic.: Flacci sanguine illius nefarium in omnes odium saturare, Cic.: sedare odium, Cic.: eius ista odia non solum sorbere (verschlucken), sed etiam concoquere (verdauen), Cic.: struere in alios odium (Ggstz. a nobis ac nostris demovere), Cic.: subire odium alcis, Cic.: suscipere odium in alqm, Auct. b. Alex., implacabile odium in alqm, Nep.: aber in eo magnum odium Pompei suscepistis, damit habt ihr euch bei P. sehr verhaßt gemacht (sehr schlecht empfohlen), Cic.: a Tyria collectum paelice (den gegen das tyr. K. gefaßten) transfert in generis socios odium, Ov.: quid opus est armis, inter quos odia sublata sunt, Curt.: venire in odium, verhaßt werden, Cic.: venire alci in acerbissimum odium, sich bei jmd. aufs bitterste verhaßt machen, Cic.: si iudicium posterorum in odium vertit (umschlägt), Tac.: vincere odium, Cic.: vitare odium neminem lacessendo, Sen.: omnium odio vivere, allen verhaßt leben, Eutr.: nomen imperii in commune odium orbis terrae vocabatur, wurde dem gemeinsamen H. des E. bloßgestellt, Cic.: cum is non suo crimine, sed multorum vitio sit in quoddam odium iniustum vocatus, manches Gehässige ungerechterweise aufgebürdet worden ist, Cic. – dah. a) übtr., die Abneigung, der Widerwille eines lebl. Ggstds., odium raphanis cum vite, Plin.: quercus et olea pervicaci odio dissident, Plin. – b) meton., der Gegenstand des Hasses, der Haß, der Verdruß, der Abscheu, eine unausstehliche Person, ein hassenswerter Mensch (s. Brix Plaut. mil. 923), deorum odium atque hominum, Plaut. rud. 319: populi odium, Plaut. mil. 923: L. Antonius, insigne odium (ein besonderer Gegenstand des Hasses) omnium hominum vel, si etiam di oderunt quos oportet, deorum, Cic. Phil. 14, 8: quam ob rem odium eos omnium populorum esse, Iustin. 11, 3, 10: cum tua religione, odium, nodum in scirpo quaeris, Ter. Andr. 941. – II) objekt. = das Verdrießliche, Unangenehme bei einer Person od. Sache, die Unannehmlichkeit, der Ekel, a) übh.: neque agri neque urbis odium me percipit, ich werde überdrüssig, Ter.: ne novi verbi assiduitas odium pariat, Cornif. rhet. – b) insbes., v. Pers., gehässiges, lästiges, widerwärtiges (unausstehliches) Wesen, -Benehmen, Unwille, Grimm, actor mihi cor odio sauciat, Plaut.: cum tuo istoc odio, Ter.: odio et strepitu senatus coactus est perorare, Cic.: tundendo atque odio effecit, durch das verdrießliche, unaufhörliche Vorpredigen, Ter.: odio tuo me vinces, Ter.: odio qui posset vincere regem, Hor.: quod erat odium! quae superbia! Cic.

    lateinisch-deutsches > odium [1]

См. также в других словарях:

  • odi — odi·om·e·ter; odi·ous; odi·um; pal·in·odi·al; poly·my·odi; syn·odi·con; odi·ous·ly; odi·ous·ness; poly·my·odi·an; …   English syllables

  • òdi — m. haine; aversion; répugnance. Prendre en òdi : prendre en grippe. Venir en òdi [ou en òli] énerver, devenir odieux. « Disié : es fini ! l oustau vèn en òdi à mi cabro. » A. Daudet. voir aïrança, gripa, tic …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Odi Stadium — is a multi purpose stadium in Mabopane, South Africa. It is currently used mostly for football matches. The stadium holds 60,000. It is the home stadium of Garankuwa United football team. ODI Stadium is situated north of Pretoria in Mabopane,… …   Wikipedia

  • ODI — bezeichnet: One Day International, Ein Tages Länderspiele im Cricket Open Datalink Interface, ein Netzwerkprotokoll Oxygen desaturation Index odi steht für: OpenDocument Bild, eine Dateiendung …   Deutsch Wikipedia

  • Odi — bezeichnet: One Day International, Ein Tages Länderspiele im Cricket Open Datalink Interface, ein Netzwerkprotokoll odi steht für: OpenDocument Bild, eine Dateiendung …   Deutsch Wikipedia

  • Odi et amo — (lett. odio y amo ) es el famoso inicio del carmen 85 del poeta romano Catulo. El poema dice así: Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris. Nescio, sed fieri sentio et excrucior. El epigrama se traduce como: Odio y amo. Por qué hago esto,… …   Wikipedia Español

  • Odi profanum vulgus et arceo —   So beginnt die erste der so genannten »Römeroden« des römischen Dichters Horaz (65 8 v. Chr.). Die deutsche Übersetzung lautet: »Ich hasse das gemeine Volk und halte es mir fern.« Mit dem oft auch verkürzt (Odi profanum vulgus) gebrauchten… …   Universal-Lexikon

  • ODI — has various meanings, including: Office for Disability Issues UK public body One Day International cricket match Overseas Development Institute UK think tank on international development. Open Data Link Interface an implementation of the OSI… …   Wikipedia

  • Odi profanum vulgus et arceo; et les sots jugements et les folles opinions da vulgaire ne rendront p… — Odi profanum vulgus et arceo; et les sots jugements et les folles opinions da vulgaire ne rendront pas malheureux un homme qui a appris à supporter des malheurs réels, et qui méprise les grands, peut bien mépriser les sots. См. Хвалу и клевету… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Odi profanum vulgus — Odi profanum vulgus, et arceo es una locución latina que, traducida literalmente, significa odio al vulgo ignorante [y me alejo de él]. (Horacio, Carmina 3, 1, 1 [1]) El significado se remonta de la lectura de Carmina, donde el poeta muestra su… …   Wikipedia Español

  • Odi profănum vulgus et arcĕo — (lat., »Ich hasse die uneingeweihte Menge und halte sie fern«), Zitat aus Horaz »Oden« III, 1, 1 …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»